Het is een vraag die altijd weer aan ons wordt gesteld op het moment dat mensen – die wij in een re-integratie 2e spoortraject begeleiden – gaan solliciteren. De vraag luidt: “Moet ik eerlijk zeggen dat ik langdurig ziek ben geweest, of zeg ik dat niet?”

Wil je eerlijk zijn?

Conform de wetgeving is men niet verplicht tijdens een sollicitatiegesprek iets mee te delen over (de mate van) de gezondheid. Er mag ook niet naar gevraagd worden. Wel wordt er vaak gepolst naar de reden waarom iemand op een functie heeft gereageerd; zeker als het iets heel anders is dan de persoon voorheen heeft gedaan. Mensen willen over het algemeen open en eerlijk zijn. Het voelt ook als een veilige keuze. Per slot van rekening is er vaak sprake van een medische beperking.

Een mogelijke oplossing is dan dat de werknemer vanuit de huidige werkgever bij het nieuwe bedrijf gedetacheerd wordt, in afwachting van de WIA-keuring. Zowel de werknemer als de nieuwe werkgever lopen daarbij geen risico.

Het komt ook voor dat mensen een nieuwe werkgever niet willen laten weten dat er medisch gezien iets met ze aan de hand is. Zij willen graag met een ‘schone lei’ beginnen en hun ziekteproces achter zich laten. Dat is ook mogelijk als – eventueel in overleg met de bedrijfsarts en/of arbeidsdeskundige – blijkt dat de nieuwe functie inderdaad passend is en de belastbaarheid niet overschreden wordt. Daarbij is het ook belangrijk dat iemand de belastbaarheid in de nieuwe functie qua uren aankan.

Het is en blijft een feit dat nog veel werkgevers een potentiële medewerker met een verzuimverleden niet aannemen. Dit vanwege een vermeend risico dat zij lopen op nieuwe uitval. Vaak is dat echter niet aan de orde, omdat je als re-integratiecoach met de kandidaat op zoek gaat naar passende functies, waarbij rekening wordt gehouden met de mate van belastbaarheid. Daarnaast krijgt een werkgever een ‘no-risk polis’. Dit wil zeggen, dat als de medewerker binnen 5 jaar weer ziek wordt het UWV het loon/salaris gedurende de ziekteperiode aan de werkgever vergoedt.

Ons advies

Het advies dat wij vaak geven is om het eerste sollicitatiegesprek in te gaan en te kijken hoe prettig het gesprek aanvoelt. Als er dan sprake is van een uitnodiging voor een 2e gesprek kan worden beslist om open kaart te spelen of dat ‘verzwijgen’ om zodoende met een schone lei te beginnen.

Bij twijfel of een nieuwe baan wel passend is, moet een sollicitant geen risico nemen, vinden wij! Ga dan voor een detachering, snuffelstage of proefplaatsing; dan blijf je immers in dienst van je werkgever en kunnen zowel jij als de nieuwe werkgever ervaren hoe het gaat. Naar jouw werkgever kan dan het loon/salaris dat je verdient teruggesluisd worden.

NB:
Belangrijk is het maken van een inschatting op het mogelijk arbeidsongeschiktheidspercentage. Is het vrij zeker dat iemand minder dan 35% afgekeurd wordt, dan wordt de neiging naar verzwijgen groter. Is de kans op een afkeuringspercentage van 35% en hoger aannemelijk, dan is het verstandiger om ‘open kaart’ te spelen. Een WIA uitkering biedt immers inkomenszekerheid die een nieuwe baan (vanwege de proeftijd) niet direct biedt.

Met dank aan collega Marina Fransen van Coachpraktijk La Chiave – met haar heb ik dit artikel opgesteld.